“Ons mam hield van bloemen,” zeiden de drie zussen eensgezind. Mevrouw was een warme persoonlijkheid, die altijd klaar stond voor iedereen. Velen kwamen geregeld over de vloer. Na haar overlijden was mevrouw thuis in de achterkamer, waar ze zo vaak zat en van de vogeltjes en haar tuintje genoot.
Mevrouw bleek een vrolijke dame te zijn met pit, die hield van kleur en van het leven. Een bloemenband paste daarom helemaal bij deze uitvaart. Het is een band van stof met veel lusjes, die om een uitvaartkist/mand/plank komt. Op de rouwkaart vroegen we iedereen een onverpakte bloem mee te brengen voor in de bloemenband.
Op de dag van de uitvaart stond mevrouw in de zaal van de natuurbegraafplaats. De naaste familie had hun bloem in de bloemenband gestoken. Aan het begin van de dienst mocht iedereen zijn eigen bloem ook in de band steken. Een mooi, betekenisvol ritueel, met een schitterende, troostrijke bloemenomhelzing als resultaat. Zowel tijdens de afscheidsdienst als bij de tocht naar het graf, op het graf en in het graf gaf het een hoopvol beeld: alle bloemen recht overeind. Een laatste groet voor een bijzondere vrouw.
